ALEM İŞÇİLERİ

 

ŞAMBRA DERGİSİ Şubat 2023 Sayısında; Geoffrey Hoppe tarafından kaleme alınmıştır.

ALEM İŞÇİLERİ

 

 

 

  Adamus, biz 22 Mart’taki Cennetin Haçı’na (Cennet Geçidi’ne)  giderek yaklaştıkça, diğer alemlerin aktiviteyle dolup taştığını söylüyor. Meleksi varlıklar son hazırlıkları yapıyorlar. Kırmızı Konsey, semavi mevkidaşlarımız, gezegenimizdeki bilinci ve enerjileri yoğun bir ilgiyle gözlemliyorlar. Geçtiğimiz yıllarda geçişlerini yapan Şambralar, halen gezegende olan Şambralar ile diğer alemlerin bağlantıları üzerine odaklanmış durumdalar. Adamus, Tobias, Kuthumi ve binlerce yükselmiş üstat, hadisenin önemini ve bize şu anda sunduğu özel zorlukları bilerek, bizimle her zamankinden daha da yakın olarak çalışıyorlar.

Adamus en son gerçekleşen Keahak oturumunun sonunda, şüphe meselesiyle ilgili olarak şu anda bu lükse sahip olmadığımızı ve hemen şu anda bunun hayatlarımızdaki en büyük meselelerden birisi olacağına değindi. Şu anda şüphe ortaya çıkıyor, çünkü biz Kıyam-et’e (Apokalips’e *) binlerce yıldır hazırlanıyoruz. Bir parçamız bunun şu anda gerçekten olup olmadığını merak ediyor. Geçmişte bize, pek çok sahte gurunun Vadedilmiş Zamanlar iddialarıyla; çokça havuç, sahte başlangıçlar sunulmuştu ve sözler verilmişti. Bunun da öyle olmasıyla ilgili endişe duyuyoruz. Beklentilerimiz karşılanacağı yerde sönmüştü.

*Çn: Apokalips , “Vahiy” adıyla da bilinen, Yuhanna tarafından Anadolu kıyılarına yakın Patmos adasında yazılan, insanlığın geleceğinden sembolik anlatımlarla söz eden metindir. Grekçede “vahiy, ifşa olunma” anlamına gelen bu sözcük (apocalypse), Fransızcada “vahiy” ve “kıyamet” anlamlarında kullanılır.

Adamus’la Cennetin Haçı’yla ilgili olarak uzun ve ciddi konuşmalar yaptım.  “En onurlu Adamus, onu bütün açıklığıyla ortaya serdin. Hatta sen buna Kıyamet diyorsun. Sen ona esasında İncil’le ilgili bir statü veriyorsun.”dedim.

Yükselmiş Üstatlar Kulübüne kendisi tarafından atanmış başkanı  beni “Varmaya çalıştığın nokta…?” diyerek cevapladı.

“Ya hiçbir şey olmazsa?” diye masumca sordum. O anda arka planda yüksek sesli bir gök gürültüsü duyduğumu sandım ve sonradan fark ettim ki, Adamus o kadar yüksek sesle gülüyordu ki, cennetleri titretiyordu. “Bunu, Şaudlarda ve Keahak’da, Cennetin Haçı 1. Bölüm ve 2. Bölümde söylediklerinin tamamına dayanarak komik bulduğun için memnun oldum” diyerek devam ettim.

Ben herhangi bir kelime duyamadım, ama alaycı bir “Yapma ya!” hissettim. (Yükselmiş Üstatlar bizi kendi küstah insan ifadelerimizle taklit ettikleri zaman onların adına utanıyorum.)

“O zaman Alem İşçisi nedir?” diye sordum. Adamus bu konuya 28 Ocak’taki Kehak’ta değinmişti ve hatta benim bununla ilgili bir makale yazmamı istemişti.

Bu noktada Adamus daha ciddi bir tavır aldı. Onun benimle paylaştıklarını özetliyorum:

Cennetin Haçı emsalsizdir. Diğer alemlerde esasında ona Cennetin Haçı yerine Kıyamet diyorlar ancak Kıyamet terimi İncil’e dayalı Book of Revelations’ın (Esinlenme Kitabı/Apokalips) yanlış tercümesi yüzünden oldukça korkutucu olan insani anlamlar çağrıştırıyor. Adamus Cennetin (veya Cennetlerin) Haçı (Geçidi) terimini, toplu kaygıdan kaçınmak için ve açılıp kesişen çeşitli boyutların (cennetlerin) görselini oluşturmak için yarattı. Bu, dünyadaki Mesih Bilincinin uzun süredir kehanet edilen zamanıdır. Bu, şu anda az sayıda ama kayda değer sayıdaki insanın gezegende bedenlenmeyi seçmesiyle, uygun seviyedeki bilinç ve ışık sayesinde gerçekleşiyor.

Adamus bunun “Unikorn (hayali tek boynuzlu at), hurafe bir Yeni Çağ rüyası etkinliği olmadığını açıkça belirtti. Bunun yerine o daha çok, bilinç>enerji>ışık>yer çekimi>gerçeklik ile alakalı olarak metafiziğe ve quantum mekaniğini temel almakta. Bu, spiritüel fenomenden çok daha fazlası. Adamus, pek çok spiritüel öğretmenin ve uygulayıcısının eğer bunun altında yatan metafiziği anlamazsa, onun önemini kaçıracaklarını vurguladı. Onlar bunu daha fazla sağlık, bolluk, ilişki, şifa, ruhla iletişim vb. olarak satacaklardır ve bu öyle değil. 

 Geçtiğimiz 25 seneden fazla bir süredir Cennetin Haçı’nın hızlıca yaklaştığı öngörülüyordu ancak insan tarihiyle 2022’nin sonlarına kadar (tam zamanı) bilinemedi. Hatta St. Germain bile Eylül 2022’deki Merlin’in Zamanı (Time of the Merlin) etkinliğinde Cennetin Haç’ını  duyurduğunda sadece 2023 başlarında olacağını söyleyebilmişti. 22 Mart tarihi açıklandığında en az bir ay sonrasıydı.

Bahardaki gün-tün eşitliğinin 20 Mart’ta, Cennetin Haçı’ndan iki gün önce olması ilginç. 23 Mart’ta, Cennetin Haçı’ndan iki gün önce, bazı kayda değer astrolojik olaylar meydana geliyor. Etkinlik hakkındaki o söz spiritüel topluluğa duyurulmuştu, bazıları yıldız dizilimlerinden dolayı etkinliğin 23 Mart’ta olması gerektiğini belirtmişti. Adamus çok açık bir şekilde bunun 22 Mart’ta olacağını ve bunun astrolojik olaylardan daha çok, ertesi gün olan dizilimleri kuvvetlendirdiğini belirtti. Başka bir deyişle, Cennetin Haçı astrolojinin değil, bilincin sonucudur. Diğer spiritüel organizasyonlar sürü psikolojisine bel bağlayarak Nisan veya Mayıs 2023 tarihlerini söylüyorlar ancak Adamus ve Kırmızı Konsey hassas hesaplamalar yaptı ve 22 Mart tarihini sabitledi.

 

 

Perde açılımının meydana gelmesi için, dünya üzerinde yeterli sayıdaki insanın belli bir bilinç ve ışık seviyesinde olması gerekiyor. Açılmadaki olaylar silsilesinin sonuçlanmasını bu tetikler. Esas açılış (22 Mart’taki) yavaş başlar ve gezegeni tamamıyla dengesizliğe ve kaosa sürüklememek için çok hassas olarak hesaplanmış bir şekilde açılmaya devam eder. Bazı insanlar “cennetlere” geçerken dengenin sağlanmasına yardımcı olmak için öte alemlerden muazzam sayıda meleksi varlık takımları gerekmektedir.

Bu çok boyutlu çabanın oldukça önemli bir parçası; dünyada bedenlenmiş olan insanlar ve onların öte alemlerde Cennetin Haçı’nın hazırlanması için çalışmalarıdır. Adamus’a göre onların pek çoğu (siz) bu diğer dünya işlerinin farkında olmayabilir. Onlar, genellikle aynı bilinmezlikle, parlak ışıklardan ve insan yaşamının egosal aktivitelerinden uzak olarak gündelik insan yaşamlarına gidiyorlar. Onların (sizin) rolünüz, diğer alemlere erişenlerin güvenliğini ve gezegenin dengesini sağlamak için kritiktir. 

 

 

Adamus Keahak’ta şöyle bir benzetme sunmuştu: Ormanlardan ve göllerden oluşan bir alanda, ağaçlı yeni bir  yol veya bulvar yapıldığını hayal edin. Sadece özel farları olan belirli araçların bu yoldan geçmesine izin veriliyor, özel farları olmayanlarsa bunun orada olduğunu bile bilmiyorlar. Yol açıldığı zaman, çok boyutlu gezginleri karşılamak ve güvenli geçişlerini sağlamak üzere, yolun bir ucundan diğerine kadar meleksi varlıklar dizilmiş olacak. Ağaçlı yolun sonu Elysia Ovalarına* varıyor. Gezgin arabasından bu noktada çıkıyor ve vadedilmiş toprakların muhteşemliğini kavrıyor ve o anda “Ben cennetteyim” diyor. Burası ruhun, kristalin enerjilerin ve zarafetin yurdu. Bu çevreyi nefesle içlerine çektikleri esnada kendi içlerindeki Üstadın uyumlu titreşimini hissediyorlar. Üstat tabii ki dünyadaki tüm yaşamlarının bilgeliğidir. 

*Çn: Elysion mitolojide Elysion Çayırları, Elysion Ovaları olarak geçen yeraltı dünyasına ait bir yer. Kahramanlık gösteren ve erdem sahibi her ölümlünün gideceği yerdir. Homeros'a göre Okeanos Irmağı'nın kıyısında ve yeryüzünün bir ucunda bulunan ruhların son olarak varacağı bir ödüllendirme yeridir.

 

Burada Alem İşçileri devreye giriyor: Buraya seyahat edenlerin çoğunluğu geri dönmek istemeyecek. Buradaki enerjiler, dünyadaki bir insan olarak deneyimledikleri hiçbir şeye benzemiyor. Yoğunluk ve sıkıştırma hissi yok. Hiç kimsenin canı yanmıyor veya ağrı çekmiyor. Negatif hatıralar yok, sadece bilgelik var. Korku veya güvensizlik duygusu yok. Burası cennet. Gezgin burada gezip dolaşabilecek ve şu anda açılmaya başlayan yüksek boyut hislerinin yanı sıra; hala görme, işitme koklama, tatma ve dokunma duyularına sahip olacak. 

Elysia Ovalarına giden bu yolun yapımına yardım etmiş olan Alem İşçileri, gezginlere artık istedikleri zaman buraya gelebileceklerini fakat dünyadaki insan yaşamına dönmenin de önemli olduğunu hatırlatmak için varlar. Gezgin bu cenneti bırakmaya gönülsüzdür ama Alem İşçileri onlara, niyetlerinin buraya insani ve meleksi farkındalıkla gelmek ve sonrasında deneyim ve özü kendileriyle beraber dünyaya geri götürmek olduğunu hatırlatıyor. Alem İşçileri tarafından onlara; buraya gezegendeki insan bedenlerinin ölmesi için gelmediklerini, şu anda oldukça canlı halde olan bedenlerini dünyaya geri götürmek için geldikleri hatırlatılıyor. Bunu yaparlarken aynı zamanda dünyaya, özlerinden bir tadın yanı sıra, yeni yapıdaki ışığı ve kristalin enerjileri de beraberlerinde götürecekler. Alem İşçileri gezginin arabasına bindiğinden, dünyaya geri döndüğünden ve akabinde daha önce dünyada olmayan bir ışığı götürdüğünden emin olunmasına yardım ediyor. Geri döndüklerinde onların bu ışığın insanlığın üzerine parlamasına izin vermek dışında hiçbir şey yapmaları gerekmiyor. Bu, zaten dünyada bulunan ışığı ve bilinci arttıracaktır.

Alem İşçileri 25 yıldan fazla bir süredir ağaçlı yolun tasarımına ve inşasına yardım etmekle ve sonrasında meleksi varlıklarla beraber erkenden Elysia Ovalarına seyahatlerini yapanları karşılamakla meşguldüler. Pek çoğu “bir şeyler oluyor” hissinin haricinde çok boyutlu aktivitelerinden habersizdiler.

Adamus, Alemlerin İşçilerinin Cennet Haçı’nın mimarisinde ve açılışında elzem bir bölüm olduğunu söylüyor. Bu sadece perdenin diğer tarafındaki fiziksel olmayan varlıklarla yapılamaz. Uygun dengeyi sağlamak için spiritüel olgunluktaki insanların aktif katılımları olmalıdır. En nihayetinde, Cennetin Haçı-Geçiti hem insan hem de tanrısal olmakla ilgilidir. Bilge insanın ağaçlı yolu inşa etmekte ve gezginleri karşılamada olan yardımı, Kıyametin anahtar elementidir. Bu Kıyamet sadece gezginler Elysia Ovalarına ulaştıklarında ve dünyadaki yaşamlarına bedenlenmiş insan olarak döndüklerinde gerçekleşir.

Adamus’a Alem İşçileri hakkında aşağıdakileri de kapsayacak şekilde pek çok soru sordum:

Cauldre: Onlar diğer alemlerde yaptıkları işin, Cennetin Haçı-Geçiti işinin farkındalar mı?

Adamus: Genellikle rüya alemi dışında farkında değiller. Sonrasında da zihinleri diğer alemlerdeki işlerini düzgün olarak çeviremiyor. Onlar zor kol işi veya anlamsız görevlerle uğraşıp didindiklerini veya çoğunlukla engel teşkil eden bir duvarı veya bariyeri yıktıklarını düşünerek uyanıyorlar. Bunun sebebi, diğer insanlardan daha fazla olarak perdenin etkileriyle yakından uğraşmaları ve bu da onların Alem İşçileri olarak yaptıklarını unutmalarına sebep oluyor. 

Cauldre: Onlar bunu yapmayı bilinçli olarak mı seçtiler ve eğer öyleyse ne zaman?

Adamus: Karar, insan düzeyinden daha çok Üstat seviyesinde verildi. Karar, Kıyametin bu yaşamda olmak üzere olduğu varsayılarak, onların bu yaşamdaki doğumlarından önce verilmişti. Onlar isimlerini bir kutsal listeye yazdırdılar ve “Eğer bu olacaksa bana zamanını bildirin ki ben çalışmaya gidebileyim” dediler. Pek çoğunun hadisesiz bir çocukluğu oldu ve hizmete çağırıldıkları zaman, insan yaşamlarında anonim ve sessiz kaldılar çünkü onların tutkusu diğer alemlerde çalışmaktı. Ağır veya yoğun bir insan yaşamıyla dikkatlerinin dağılmasını istemediler. 

Cauldre: İşlerinin çoğunluğu diğer alemlerde. İnsan olarak alemler arasında gezme şansları olacak mı yoksa sadece yapmak için doğdukları şeye mi odaklanacaklar?

Adamus: Onlar ağaçlı yolun yapımına yardım ettiler ve Cennet Haçı’nı ilk olarak test edecekler de onlar olacaktır. Onların çoğu 22 Mart’tan evvel alemler arasında bilinçli olarak gidip gelmiş olacak. İnsan tarafları aniden Elysia Ovalarında, 6. Cenneteki işlerinin farkına varacaktır.

Cauldre: Alem İşçilerinin özellikleri nelerdir? Birisi hayatının büyük bir parçasını buna adadığını nasıl anlayabilir?

Adamus: Genel olarak konuşacak olursam, insan hayatlarını arka planda yaşarlar. Kariyere, aileye, sevgililere veya büyük projelere tamamen dalmazlar. Onlar çok zeki olma ve çevrelerindeki her şeyi fark etme eğilimindedirler. Bedenlerini ihmal etme eğilimleri vardır, çok uyurlar ve insan yaşamının sertliğine karşı aşırı hassastırlar. Çok fazla okurlar, sosyal aktivitelerden uzak dururlar ve anksiyete sahibi olma eğilimindedirler. Sonuçta bunların hiçbirisi onlar için fark etmez, çünkü yapmakta oldukları işle ilgili olarak içsel bilişleri vardır. Cennet Haçı’nı duyurduğumuzdan beri her şeyin değişeceği anlamında dünyalarının dönmeye başladığını hissettiler. Onlar “Ağaçlı yolu”  22 Mart’a hazırlamak için Mart’ın ilk haftalarında kat etmeye başlayacaklar. İnsan, tam olarak ne olduğunu bilmemekle beraber hayatında önemli bir şeyin tamamlandığını hissedecek ve “zamanın” geldiğini hissederek ayrılma hazırlıklarına başlayabilir. Fakat ben ve diğer Yükselmiş Üstatlar, onlarla her zamankinden daha yakında çalışarak bunun insan tarafları için henüz bir başlangıç olduğunu anlamalarına yardım edeceğiz. 

Cauldre: Ben bir Alem İşçisi miyim? (gök gürültüsüne benzer kahkaha sesi tekrar geldi)

Adamus: Benimle dalga geçiyor olmalısın! Senin işin burada, dünyada bir iletişimci olarak  Tobias’ın, Kuthumi’nin ve benim mesajlarımı iletmekti. Perdenin içinden senin geçerek bize gelmendense, biz geçerek sana geldik. Her şeyden çok senin hayatın arka plandaydı, sen de bunu tercih ederdin zaten. Sen Elysion Ovalarına yolculuk etmeye başladığında, Alem İşçilerinin senin için orada olacaklarından emin olabilirsin. 

Cauldre: Görevleri ne zaman tamamlanacak?

Adamus: Çoğunluğu için Kıyametin başlamasından sonra 4 -5 ay sonrasında olacak. Ozamana kadar poatika ışıyacak ve sonrasında onlar artık insan taraflarının ve tanrısal benliklerinin farkına varabilirler. Artık yeryüzünde ilahi insanlar olarak hayallerini yaşamaya başlayabilirler ve diğer alemlerdeki çalışmalarının başarılı olduğunu bilirler. Diğer insanların yapamadığı bir şekilde insan yaşamlarını kucaklayacaklar. Onlar enerji alanlarında özel bir onur nişanı olan gerçek Üstatlar olacaklar. Onlar, Latif Olanlar (Graceful Ones) olarak bilinecekler. 

Makalemi bu yaşamında Alem İşçisi olmuş olanlar için derin saygılarımla sonlandırıyorum. Ben kesinlikle öyle değilim ancak yaptığınız işi yapmak ve yine de bu gezegende kalmaya çalışmak için verdiğiniz taahhüdü (adanmışlığınızı) biliyorum. Cennet Haçı’na olan katkılarınız farkındalığıyla kutsanın ve alemleri kolaylık ve zerafetle geçebilin.

 

Türkçeleştiren : Çağlar Baykara